Edwin Smith Papirüsü
1862'de Edwin Smith tarafından Teb şehrinde bulunan cerrahi papirüs, bilinen tıbbî dokümanların en eskisidir. M.Ö.2000 yıllarına aittir. Papirüste baştan ayağa sıra ile 40 kadar cerrâhî hastalık tedavisi ile bazı anatomik bilgiler verilir. Travmatizmalar, bu papirüste çok güzel anlatılmıştır. Mesela dudak yaralanmaları, evvela taze et tatbikinden sonra sütürle tedavi edilmektedir. Alt çene lüksasyonunda redüksiyon tekniği ise çok mükemmel olarak târif edilmiştir. Zaten bu teknik o devirden beri hiç değişmemiştir:
Bir alt çene çıkığı ile ilgili tavsiyeler. Eğer ağzı açık kalmış ve kapatamayan bir şahsı tedavi etmen gerekiyorsa, başparmaklarınla alt çeneyi içeriden, diğer parmaklarınla da dışarıdan kavrarsın. Çeneyi aşağıya çekerek geriye doğru it. Böylece yerine oturmuş olur.
Metinde bulunan 48 vakanın 27'si, başla ilgilidir. 3 vaka çeneler, 2 vaka alt çene ve bir vaka ise üst dudakla ilgilidir. Her vakanın adı, muayenesi, tanısı, tedavisi (mümkün, muhtemel veya imkansız şeklinde) üçe ayrılmış ve tedavisi sırasıyla verilmiştir.
15. vaka: Üst çenesinde ve yanağında perforasyonu olan birisini tedavi edebilirim.
Tedavi: "Inru" ile sararım (Inru, bugün bilinmeyen bir mineraldir) sonra, yağ ve bal ile iyileşinceye kadar her gün pansuman yaparım.
25. vaka: Sarkık bir alt çene (burada günümüzde de uygulanan alt çene çıkığının tedavisi açıklanmaktadır).
"Alt çenesi sarkık bir kimseyi muayene edersen, ağzının açık olduğunu ve kapatamadığını görürsün." denir ve yukarıda verilen tedavi anlatılır.
Dil hastalıklarını gidermek için, ağız sütle çalkalanır ve tükürülür. Başka reçete de hasta dili iyileştirmek için sığıryağı, inek sütü ve taze ekmekle gargara tavsiye edilir.
Hasta dişleri tespit etmek için, ammi tozu, Nübiya toprağı ve bal karışımının dişeti arasına doldurulması tavsiye edilmektedir [1]
Edwin Smith papirüsü şüphesiz ki eski Nil vadisinde tıp konusundaki en önemli dokümanlardan biridir. Smith, metnin ne konuda olduğunu hemen anlamış ve daha sonra da detaylı olarak tercüme etmiştir. 1906 yılında ölümünden sonra, kızı papirüsü tamamıyla New York Tarih Cemiyetine bağışlamıştır. Papirüs halen New York Bilimler Akademisi koleksiyonundadır.
James Henry Breasted, 1930 yılında papirüsü tıpkıbasım, suret, İngilizce tercüme, yorumlama ve takdim şeklinde yayımlamıştır. Breasted'in tercümesi türü içinde bu güne kadar yapılmış tek tercümedir.
Papirüs, 187. paragrafa kadar, tıbbî rahatsızlıkları tedâvi edici reçeteleri listeleyen, nispeten standart bir form takip eder. 118-207 arası paragraflar, "mide kitabı"nı içerir.
208-241 arası paragraflarda kalp konusunda bilimsel incelemeler yer alır. 242-247 arası paragraflar, çeşitli tanrılar tarafından bizzat yapılmış ve uygulanmış olduğuna inanılan ilaçları içerir.
Takip eden bölüm, baş (beyin) hastalıkları ile devam eder ve 250. paragraf, migren tedavisiyle ilgili meşhur bir metinle devam eder.
251. paragrafta, bir hastalıktan ziyade bir ilaç üzerinde durulmaktadır.
261-283 arası paragraflar idrar akışı ile ilgilidir. Bunu, "kalbi besleyen" ilaçlar bölümü takip eder.
305-335 arası paragraflarda genew hastalığı ve çeşitli tip öksürükler için ilaçlar bulunmaktadır. [2]
M.Ö. 2000 yıllarına ait papirüslerinde kalp, bütün organların merkezi olarak kabul ediliyordu. Mısırlılarca, sinir sisteminin yaşamsal önemi ve işlevi bilinmemekle birlikte, yazılı tarihsel kayıtlarda geçen en eski “Beyin” ifadesi M.Ö. 1300'lerdeki “Edwin Smith Papirüsü”nde geçer. Bu kayıtta beyin kelimesi sekiz kez geçer ve kafa kemiğinde kırık olan iki hastanın tanısı, klinik seyri, tedavisinden bahsedilir. M.Ö. 600'larda, bütün vücut kanalları ve damarlarının kalbe bağlı olduğuna inanılıyordu. Bu doğruydu; ancak, yanlış bir çıkarım olarak, kalbi bütün düşüncelerin merkezi olarak kabul etmişlerdi. Kişinin yapıp ettiklerinin kayıtlı olduğu kalp bu nedenle tüy ile karşılıklı teraziye konuyordu. Edwin Smith Papirüsü'nde şöyle yazar: “Eğer boyun incinmesi almış bir kişiyi muayene ederseniz... ve her iki kol ve ayağında hissin kaybolduğunu, bunları hareket ettiremediğini ve onun idrarını tutamadığını tespit ederseniz... Bu bir boyun omurgasının yer değiştirmesinin neden olduğu omurilik kesilmesinden dolayıdır. Bu tedavi edilemeyen bir durumdur...” [3]
The Edwin Smith Surgical Papyrus (English Language)
The Edwin Smith Surgical Papyrus, dating from the seventeenth century B.C., is one of the oldest of all known medical papyri. Its differs fundamentally from the others in the following ways:
- The seventeen columns on the recto comprise part of a surgical treatise, the first thus far discovered in the ancient Orient, whether in Egypt or Asia. It is therefore the oldest known surgical treatise.
- This surgical treatise consists exclusively of cases, not recipes. The treatise is systematically organized in an arrangement of cases, which begin with injuries of the head and proceed downward through the body, like a modern treatise on anatomy.
- The treatment of these injuries is rational and chiefly surgical; there is resort to magic in only one case out of the forty-eight cases preserved.
- Each case is classified by one of three different verdicts: (1) favorable, (2) uncertain, or (3) unfavorable. The third verdict, expressed in the words, 'an ailment not to be treated,' is found in no other Egyptian medical treatise.
- This unfavorable verdict occurring fourteen times in the Edwin Smith Papyrus marks a group of cases (besides one more case) which the surgeon cannot cure and which he is led to discuss by his scientific interest in the phenomena disclosed by his examination."
According to Breasted, the Edwin Smith Papyrus is a copy of an ancient composite manuscript which contained, in addition to the original author's text (3000-2500 B.C.), a commentary added a few hundred years later in the form of 69 explanatory notes (glosses). It contains 48 systematically arranged case histories, beginning with injuries of the head and proceeding downward to the thorax and spine, where the document unfortunately breaks off. These cases are typical rather than individual, and each presentation of a case is divided into title, examination, diagnosis, and treatment. There is a definite differentiation between rational surgical treatments and the much less employed medico-magical measures. Significantly, trepanation is not mentioned.
Of the 48 cases described in the Edwin Smith Papyrus, 27 concern head trauma and 6 deal with spine trauma.3 Of the 27 head injuries, 4 are deep scalp wounds exposing the skull, and 11 are skull fractures.
"The latter, according to our present day terminology would be classified as follows: two compound linear fractures; four compound depressed fractures; four compound comminuted fractures; and one comminuted fracture without external wound. The symptoms and signs of head injury are given in considerable detail. Feeble pulse and fever are associated with hopeless injuries and deafness as well as aphasia are recognized in fractures of the temporal region." [4]
Kaynaklar
[1] Quin quenouille: La bouche et les dents dans l'antiquite Egyptienne (These), Lyon, 1975.
[2] www.odevarsivi.com/dosya.asp?islem=gor&dosya_no=112680
[3] "Edwin Smith Surgical Papyrus", Case 31. Thebes, c. 1550 BC. Breasted, J. H. (ed.) The Edwin Smith Surgical Papyrus.The University of Chicago Press, 1930
[4] "The Edwin Smith Surgical Papyrus", www.touregypt.net/edwinsmithsurgical.htm